در همین راستا حرکتی نمادین در قالب پیاده روی از مشهد مقدس به سمت بیت مقام معظم رهبری در تهران و بیوت مراجع عظام تقلید در قم با شعار:

امسال سال فرج است اگر بخواهیم

طراحی شده است. هدف از این حرکت اولاً: تبلیغ این معارف و رساندن این پیام به گوش تمام مشتاقان امام زمانعجل الله فرجه در أقصی نقاط ایران است و ثانیاً: اعلام آمادگی به محضر رهبر معظم و مراجع عظام تقلید جهت پیروی از فرامین آنان در این راستا.

دلش به ما عجمی زادگان بود مایل                         اگر چه لیلی صحرا نشین ما عربی است

طلبه حوزه مقدسه
مشهد الرضا علیه السلام

دوستان عزیز قسمتهای اول و دوم را هم نیز ملاحظه فرمایید

به سه علت زمینه سازی برای فرج امام زمان عجل الله فرجه و در نتیجه بهره مند شدن عالمیان از مواهب آن حکومت حقّه بر عهده ی خود مردم است؛ و این تفکر که ظهور، امری کاملا الهی است و بشر هیچ نقشی در آن ندارد، کاملا غلط و بی پایه می باشد.

علت اول: سنت خداوند

إِنَّ الله لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّی یُغَیِّروُا ما بِأَنفُسِهِم (رعد 11)

خداوند سرنوشت هیچ قوم و ملتی را تغییر نمی دهد، مگر آن که آن ها خود را تغییر دهند.

این جمله که در دو مورد از قرآن با تفاوت مختصری آمده است، یک قانون کلی و عمومی را بیان می کند، قانونی سرنوشت ساز و حرکت آفرین و هشدار دهنده..

این قانون که یکی از پایه های اساسی جهان بینی و جامعه شناسی در اسلام است، به ما می گوید: مقّدرات شما قبل از هر چیز و هر کس در دست خود شما است، و هرگونه تغییر و دگر گونی در خوشبختی و بدبختی اقوام در درجه ی اول به خود آن ها بازگشت می کند. شانس و طالع و اقبال و تصادف و تأثیر اوضاع فلکی و مانند اینها هیچ کدام پایه ندارد. آنچه اساس و پایه است،این است که ملتی خود بخواهد سربلند و سرفراز و پیروز و پیشرو باشد، و یا به عکس خودش تن به ذلت و زبونی و شکست در دهد. حتی لطف خداوند، یا مجازات او، بی مقدمه دامان هیچ ملتی را نخواهد گرفت، بلکه این اراده و خواست ملت ها و تغییرات درونی آن هاست که آن را مستحق لطف یا مستوجب عذاب خدا می سازد.

با توجه به این اصل قرآنی، این انسان است که زمام سرنوشت و تاریخ خود را در دست دارد. درد او از خود اوست و دوای او به دست خودش.

« لَیسَ لِلإنسانِ إِلا ما سَعی »(نجم 39). برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست.

حال می گوییم: بر اساس این قانون اگر مردم بخواهند از عذاب دوران غیبت رها شده و لطف زمانه ی ظهور را درک کنند باید خود دست به کار شوند. نشستن و چشم به آسمان دوختن گره ای از کار باز نمی کند. بیش از یازده قرن است که این وضعیت را ادامه داده ایم، هنوز در سیاهچاله ی غیبت به سر می بریم.

امام خمینی رحمه الله می فرمایند:     

البته پر کردن دنیا را از عدالت، این را ما نمی توانیم، اگر می توانستیم می کردیم؛ اما چون نمی توانیم ایشان باید بیاید... اما باید فراهم کنیم کار را، فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم. کار را همچو بکنیم که مهیا بشود عالم برای آمدن حضرت علیه السلام.     ( صحیفه نور، ج 20 ص198)

البته ماورای اسباب و عوامل ظاهری یک سلسله مددهای غیبی و الطاف الهی است که در انتظار بندگان با ایمان و پر جوش و با اخلاص است؛ ولی آن ها را هم بی حساب به کسی نمی دهند، بلکه شاسیتگی و آمادگی لازم دارد.

علت دوّم: سیره و روش اهل بیت علیهم السلام

با یک نگاه به تاریخ اسلام و بررسی قیام ها و خانه نشینی های اهل بیت علیهم السلام به این نکته می رسیم که هر جا معصومین به پا خاسته اند با خواست مردم و زمینه سازی آن ها بوده و هرجا دست از قیام شسته و شمشیر را به کناری نهاده اند به خاطر عدم اقبال مردم و بی توجهی آنان بوده است.

نمونه ی بارز این قاعده را در زندگانی مولا امیرالمؤمنین علیه السلام می توان یافت:

بعد از رحلت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و اتمام جریان سقیفه، امام علی علیه السلام به همراه حضرت زهرا علیها السلام و امام حسن و امام حسین علیهما السلام تا سه شب بر در خانه ی رزمندگان جنگ بدر رفته و حق خود را یاد آور شدند و آنان را برای یاری خویش فراخواندند ولی صبح جز چهار نفر کسی از آنان نزد حضرت نیامد. وقتی ایشان عهد شکنی و بی وفایی آنان را دیدند، خانه نشینی را اختیار کردند.                                                                                  ( کتاب سلیم بن قیس )

بعد از25سال هم که زمام امور را در دست گرفته و ردای خلافت را بر دوش افکندند، علت را ازدحام مردم بر خانه ی خود و اعلام آمادگی آنان برای بیعت و یاری، بیان نمودند: سوگند به خدایی که دانه را شکافت و جان را آفرید، اگر حضور فراوان بیعت کنندگان نبود و یاران حجت را بر من تمام نمی کردند و خداوند از علما عهد و پیمان نگرفته بود که در برابر شکم بارگی ستمگران و گرسنگی مظلومان سکوت نکنند، مهار شتر خلافت را بر کوهان آن انداخته، رها می نمودم ... .  ( خطبه ی سوم نهج البلاغه)

دقت کنید که امیرالمؤمنین علیه السلام تصریح می فرمایند: اگر یاری مردم نبود (عهد و پیمان خدا همیشه هست) خانه نشینی و غیبت از حاکمیت را ادامه می دادند. یعنی قیام مردم رمز قیام حضرت است. در تأیید این مطلب به این کلام مولا توجه کنید:

اگر چهل نفر با اراده ی قوی از مردم می یافتم، قطعا با قوم (غاصب) می جنگیدم.       (بحار الأنوار ج28 ص313)

در روایات دیگری، امام سجاد علیه السلام در جواب اعتراض عبّاد بصری که چرا حج را به جای جهاد و قیام برگزیده اید، پس از اشاره به اوصافی فرمودند:

          هنگامی که یارانی با این خصوصیات ببینیم، جهاد با آن ها با فضیلت تر از حج است.   (فروع کافی؛کتاب الجهاد)

امام صادق علیه السلام نیز در جواب سدیر صیرفی که به حضرت عرض کرد: نباید بنشینید، بلکه قیام بر شما واجب است؛ با اشاره به گلّه ای از بزغاله ها فرمودند:

          به خدا قسم، اگر شیعیان من به تعداد این بزغاله ها بودند، خانه نشستن بر من جایز نبود. (اصول کافی؛ کتاب الایمان و الکفر)

کلمه به کلمه ی این احادیث را باید از زبان امام زمانمان عجل الله فرجه به گوش دل بشنویم. این ها درد دل قطب عالم امکان است. او چشم به راه یارانی است که دست بیعت به سوی او دراز کرده و برای جانفشانی در رکابش اعلام آمادگی کنند.       

مقام معظم رهبری حفظه الله می فرمایند:

برای تحقق ظهور امام زمان عجل الله فرجه وجود ظلم و جور، شرط کافی نیست بلکه وجود انسان های صالح، انگیزه های قوی، ایمان ها راسخ، گام های استوار و نیز دل های روشن نیز لازم و ضروری است.

علت سوم: روایات

اگر به آن دسته از روایاتی که عالم قبل از ظهور را ترسیم نموده و سِیر وقایع زمینه ساز فرج را بیان می کنند، دقت کنیم و توضیح و تفسیر عالمان مهدی پژوه را در این زمینه از نظر بگذرانیم، به این نتیجه می رسیم که: قیام و خیزشی از سرزمین مشرق (که بنا به نظر تمام متخصصین عرصه ی مهدویت، منظور از آن ایران است) به وقوع خواهد پیوست که بستر و زمینه ی فرمانروایی حضرت مهدی عجل الله فرجه را به وجود آورده و آن حضرت پس از این قیام و به پشتوانه ی آن، نهضت جهانی خود را آغاز می کنند.

          پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرمایند:

            مردمانی از مشرق زمین قیام می کنند و زمینه را برای سلطنت مهدی آماده می نمایند.        (کشف الغمه ج 3 ص 267)

          امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند:       

آغاز کار مهدی از مشرق است.                                                                                   (بحارالأنوار ج 52 ص252)

سخن در این باب بسیار است. در کثیری از روایات به نام خراسان، قم، طالقان و سرزمین های دیگری از ایران اشاره شده و تصریح شده که یارانی دلاور و عاشق خاندان نبوت از آن ها برخاسته و زمین را برای آشکار شدن امام زمانعجل الله فرجه فراهم می نمایند.کتب و مقالات زیادی در این وادی به رشته ی تحریر درآمده که طالبین می توانند به آن ها مراجعه کنند.

براساس این سه علت می گوییم: روشن شدن چشم عالمیان به جمال دلربای حضرت مهدی عجل الله فرجه و به پایان رسیدن دوران فلاکت بار غیبت با نشستن و دست روی دست گذاشتن محقق نخواهد شد، بلکه به اقدام عملی از جانب ما نیاز دارد.

ایرانیان!

زمینه سازان ظهور یار!

جوانان پر شور و فدائی اهل بیت!

دنیایی در تب ظلم و ستم می سوزد؛ شبی نیست که سر گرسنه ای بر بالین قرار نگیرد؛ روزی نیست که بی گناهی به قتل نرسد؛ کاخ های سر به فلک کشیده در کنار کوخ ها خود نمایی می کنند؛ گناه و معصیت ساعت به ساعت نامه ی اعمالمان را آلوده و می سازد و ... ..

با این همه، داروی تمام دردهایمان در یک قدمی ماست.

همه چیز مهیاست. نباید به بهانه ی عدم تحقق علائم ظهور از فعالیت باز ایستاد. بر طبق کلام اهل بیت، بسیاری از علائم، غیر حتمی اند و ممکن است هیچگاه محقق نشوند؛ علائم حتمی هم در اندک زمانی قابل تحقق اند، و اصلا قیام ایرانیان خود یکی از علائم است.

از طرفی سال ها است نظامی در مملکت ما پایه گذاری شده که دیگر شاهنشاهی و موروثی نیست و نیز بنیانگذارش هدف نهایی از تشکیل آن را آماده کردن شرایط برای ظهور بیان کرده است.

حال سخن این است: اگر بر اساس پیش بینی امامان معصوممان قرار است قیامی همه جانبه، فردی و نظامی، از این مرزو بوم شعله ور شود تا بستری برای پیدایی و فرج امام زمان عجل الله فرجه فراهم آورد، چرا آن قیام امسال نباشد؟ به انتظار چه نشسته ایم؟ چشم به راه چه واقعه ای هستیم؟ چه کسی می خواهد برای ما کاری انجام دهد؟ انقلاب که به مرحله ی تثبیت رسیده است. در بُعد نظامی به پیشرفت های شگرفی دست یافته ایم. تجربه ی هشت سال مبارزه و شهادت را در سینه داریم.

هنگامه ی قیام است.

سکوت و سکون دیگر روانیست.

باید به مبارزه ی با سُفیانیان برخیزیم؛ آن گاه پیک پیروزی را به حجاز فرستاده به دنبال امام قائممان بگردیم.

قُل إنُّما أَعِظُکُم بِواحِدَ? أَن تَقُومُوا لِلهِ مَثنی وَ فُرادی ثُم تَتَفَکَّروُا (سبأ 46)

بگو: من تنها شما را به یک چیز اندرز می دهم، و آن این که برای خدا قیام کنید؛ دونفر دونفر، یا یک نفر یک نفر، سپس فکر خود را به کار گیرید

باسم ربّ القائم

در دعای شریف افتتاح که تحفه ای است از جانب حضرت حجت عجل الله فرجه به دوستداران و منتظرانش برای شب های ماه مبارک رمضان به این جمله ی نورانی بر می خوریم:

اللهُمَّ إِنّا نَرغَبُ إلَیکَ فی دَولَه کَریمَه؛

بارالها ! واقیعت آن است که ما مشتاق دولت کریمه ی « حضرت مهدی علیه السلام » هستیم.

و پس از چند سطر شکایتی بر زبان جاری می نماییم:

اَللهُمَّ إنّا نَشکُو إِلَیکَ فَقدَ نَبِیِّنا صلواتک علیه و آله وَ غَیبَه وَ لِیِّنا ...؛

خداوندا !ما به تو شکایت می کنیم به خاطرفقدان و عدم حضور پیامبرمان صلی الله علیه و آله و پنهان بودن سرپرست مهربانمان.

آری؛ امام زمان أرواحنا فداه در ضمن این دو جمله این مطلب را به ما گوشزد می فرمایند که: هر شیعه و محبّ خاندان نبوت باید مشتاق و شیفته ی تأسیس حکومت حقّه ی آن حضرت بوده و از غیبت و نبودن آن نازنین به قدری محزون و ناراحت باشد که در تمام شب های ماه استجابت دعا، دست به درگاه خدا برداشته و از این وضعیت شکایت نماید.

آن گاه که به سراغ روایات گهربار ائمه ی معصومین علیهم السلام رفته و پیش گویی های آنان را درباره ی عالم پس از ظهور از نظر می گذرانیم، با چنان تصویر فاخر و با شکوهی مقابل می شویم که این اشتیاق و شکایت را کاملا توجیه می نماید.

در این جا به گوشه هایی از خیرات و زیبایی هایی که به برکت حضور و حاکمیت حضرت مهدی أرواحنا فداه در عالم جلوه گر می شود، اشاره می نمایم:

1- تمام عرصه ی گیتی تحت یک نظام به رهبری امام زمان عجل الله فرجه در می آید؛

2- عقل مردم کامل می شود؛

3- دین اسلام، دین برتر و حاکم می شود؛

4- دو دشمن انسان یعنی نفس امّاره و شیطان، رام می شوند و قدرت منحرف کردن بشر را از دست می دهند؛

5- کینه ها از دل ها بیرون می رود؛

6- هیچ گناهی بر روی زمین انجام نمی شود؛

7- آسمان باران خود را می بارد و زمین گیاهان خود را می رویاند؛

8- تمام فقرا بی نیاز می شوند؛

9- اموال آنقدر زیاد می شود که هر کس نزد حضرت رود، به او مال فراوانی عطا می کند؛

10- هر که دارای ضعف و ناتوانی باشد، قوی می گردد؛

11- نابینایان بینا می شوند؛

12- زمین گیران، شفا می یابند؛

13- عمر ها طولانی می شود؛

14- علم و دانش بشر به تکامل نهایی می رسد؛

15- انسان ها به مواهب و نعمت هایی دست می یابند که پیش از آن و در هیچ دوره ای دست نیافته بودند؛

16- به خاطر خوبی هایی که خداوند به مردم زمین می نماید زندگان آرزو می کنند کاش مردگانشان بودند؛ و ...

مخاطبین عزیز را دعوت می کنم که برای پی بردن به عظمت و شکوه آن دوران و نیز به دست آوردن سند آنچه در اینجا ذکر شد و توضیحات بیشتر، به تألیفاتی که در این زمینه شده مراجعه نمایند.       

امّا

چرا تاکنون چنین حکومتی تأسیس نشده است؟ و چرا با وجود نزدیک بودن امام زمان عجل الله فرجه به ما و نیاز مبرم بشر به این گونه اصلاحات، هنوز حضرت قیام و انقلابشان را آغاز نکرده اند؟

چرا 1170 سال است که تشکیل چنین دولتی به تأخیر افتاده است؟

جواب از خلال آیات و روایات به دست می آید، و چکیده و خلاصه ی آن بر قلم عالم جلیل القدر خواجه نصیر الدین طوسی رحمه الله جاری می شود:

« عدمه منّا » : نبودن و غیبت او از ناحیه ماست.

زبی وفایی و جور و جفای ما باشد                            اگر شرایط روز فرج مهیا نسیت

دل من بی تو خرابه تویه چشام یه دریا آبه/کی میشه نور قشنگت روی قلم من بتابه/میدونم که خیلی پستم عهدم رو با تو شکستم/میدونی میدونی میدونی خاطرخواهتم من/بخدا بخدا بخدا تا زنده هستم/روی قلب من یه داغه که نشونه اشتیاقه/اگر  جون دادم برا تو قاتلم درد فراقه/اسیر غصه و دردم عمرم رو نذر تو کردم/گاهی دنبال گناهها میرم اما برمیگیردم/توکه عشق همه هستی روی لبام زمزمه هستی/من فدات بشم آقاجون یوسف فاطمه هستی/هرچی هست گل شقایق به جمال تو شد عاشق/عشق تو روزیه ما کرد خدای همیشه رازق/یار بی قرینه مدینه مهدی ساحل مدینه مهدی/میدونم که ناله داری برا زخم سینه مهدی/تشنه آب حیاتم من فدای یک نگاهتم/ای مسافر مدینه قربون شال عزاتم